Jeff Koons: „Podoba mi się optymizm awangardy i surrealistycznego Dalego”

Siedząc w jasnym biurze Michela Bernardauda, ​​prezesa firmy Bernardaud, Jeff Koons , 70-letni mężczyzna o ascetycznej sylwetce, emanuje ciekawością dziecka odkrywającego wszystko. Podziwia lotnicze zdjęcie małego, XIX ^- wiecznego rodzinnego zamku, który ma stać się Instytutem Sztuki Stołowej. Fascynuje go promienny i ekstrawagancki styl gotycki katedry w Limoges. Jest zachwycony emaliami cloisonné z Limoges, nazwą, którą ten kolekcjoner Fragonarda i Courbeta dobrze zna, wymawia z amerykańskim akcentem i chciałby zobaczyć w zbiorach Muzeum Sztuk Pięknych w Limoges i Luwru.

Ten pochodzący z Pensylwanii artysta właśnie odwiedził warsztaty Bernardaud i spotkał się z rzemieślnikami, którzy stworzyli jego porcelanowego Lobstera – rodzaj współczesnej ekstrawagancji, która stanowiła wyzwanie dla wysoce wyspecjalizowanych technik tego producenta i wymagała lat poprawek. Ten niesławny perfekcjonista zaznał błogości przypominającej bożonarodzeniowe poranki. Był opanowany i uśmiechnięty niczym hollywoodzki profesjonalista…